Ξεκίνησε την καριέρα του από πολύ μικρός, παίζοντας με μικρά συγκροτήματα στη Μακεδονία όπου είναι και η ιδιαίτερη πατρίδα του. Το 1963 κατέβηκε στην Αθήνα και πρωτόπαιξε με το ρεμπέτη Γιάννη Κυριαζή στην Ακαδημία Πλάτωνος, στην ταβέρνα του Μανωλιά. Λίγο αργότερα έπαιξε με το Μανώλη Αγγελόπουλο, 1964. Άρχισε να αναγνωρίζεται και να παίζει σε ηχογραφήσεις δίσκων. 1955-66 έπαιζε με τον Στέλιο Καζαντζίδη όπου και ο τελευταίος απεχώρησε από τις ζωντανές εμφανίσεις. Ο Χρήστος Νικολόπουλος βιωματικός γνώστης των λαϊκών δρόμων, ξεδιπλώνει σαν συνθέτης μια μελωδική πτυχή, που κουβαλάει αφομοιωμένο όλο το παρελθόν του λαϊκού τραγουδιού, με απόηχους του ρεμπέτικου και μια λιτότητα στην απόδοση του «καημού» χωρίς αστικούς εξευγενισμούς. Η δεκαετία του ’80 είναι αυτή που απογειώνει την δημιουργικότητά του και συνηγορεί στην αποδοχή του, απ’ όλους ανεξαιρέτως, ως του σημαντικότερου λαϊκού συνθέτη. Την δεκαετία του ’90, κορυφώνει την πορεία του με το «Ξημέρωμα 2000μΧ» (’93) έναν ιδιαίτερης ατμόσφαιρας πολυσυλλεκτικό δίσκο, που με «Των αγγέλων τα Μπουζούκια» ως τραγούδι-όχημα, κάνει μια άνευ προηγουμένου επιτυχία καθώς γίνεται ύμνος στα «ελληνάδικα» της εποχής. Στην εκπνοή της τρίτης δεκαετίας του στο τραγούδι, ο Χ. Νικολόπουλος δείχνει αστείρευτος. Συναυλίες στο Ηρώδειο και στο Μέγαρο Μουσικής, αλλά και τιμητικά αφιερώματα. Ο Χ. Νικολόπουλος στην μεγάλη πορεία του συνόδευσε όλους σχεδόν τους μεγάλους τραγουδιστές, Πόλυ Πάνου, Μπιθικώτση, Βοσκόπουλο, Μαρινέλλα, Καίτη Γκρέυ, Περπινιάδη, Γιώργο Νταλάρα, Δ. Γαλάνη, Πάριο, Αλεξίου. Τα τελευταία χρόνια ο Χ. Νικολόπουλος έχει τα δικά του προγράμματα με την ευθύνη του ίδιου. Όλα αυτά τα χρόνια έγραψε 1500 τραγούδια κάνοντας μεγάλες επιτυχίες.

Ο «τραγουδιστής» ένας από τους πιο ολοκληρωμένους δίσκους του, με τον Γιώργο Νταλάρα, «Ο Σαλονικιός» με τον Σ. Διονυσίου και το «Μια γυναίκα μπορεί» με την Ε. Βιτάλη, δείχνουν την δεξιοτεχνία αλλά και την ευχέρεια του συνθέτη, να περνάει από βουρκωμένα «μινόρε» σε κελαριστά «ματζόρε», με δυο πενιές.

Από συμμετοχές με τραγούδια στην Ε. Αρβανιτάκη («Καρδιά μου εγώ», «Πρόσωπο με πρόσωπο»), περνάει σε ολοκληρωμένες δουλειές με την Κ. Κούκα («Στου παραδείσου τα ωραία»), τον Κ. Μακεδόνα («Πάμε για ορθοπεταλιές»), τον Γ. Ανδρεάτο αλλά και τον νεότερο Δ. Μπάση, που σημαδεύει με την φωνή του την απροσδόκητης απήχησης δουλειά του ’97 «Ψίθυρους Καρδιάς», με το ομότιτλο τραγούδι να ακούγεται εν είδη εθνικού ύμνου.

Τραγουδούν ο Ηλίας Μακρής, η Δόμνα Κουντούρη και ο Γιώργος Αιγιώτης.

Τηλέφωνο στο Μύλος Club για κρατήσεις 2810 343149.