Το παιδί ρωτά τον μπαμπά, τι είναι πολιτική. Ο μπαμπάς του απαντά:

- Είναι μια οικογένεια σαν τη δικιά μας. Η μαμά είναι η κυβέρνηση. Ο μπαμπάς, δηλαδή εγώ, είναι το κεφάλαιο. Εσύ είσαι η κοινή γνώμη και το μωρό είναι το μέλλον του έθνους. Πήγαινε για ύπνο και το πρωί μου λες τι κατάλαβες.

Το παιδί δεν μπορούσε να κοιμηθεί από τις σκέψεις. Σε κάποια στιγμή ακούει το μωρό να κλαίει. Πάει να δει και βλέπει πως το μωρό είχε λερωθεί. Πάει να ξυπνήσει τη μαμά του. Πηγαίνοντας, βλέπει φως στο δωμάτιο της υπηρέτριας. Κοιτάζει από την κλειδαρότρυπα και βλέπει τον μπαμπά του με την υπηρέτρια αγκαλιά. Ντρέπεται να ενοχλήσει τον μπαμπά του. Όμως πρέπει να ξυπνήσει τη μαμά του για να αλλάξει το μωρό. Μιας και δε ξέρει τι να κάνει πάει για ύπνο. Έρχεται το πρωί και ο μπαμπάς ρωτάει το παιδί..

- Τι κατάλαβες λοιπόν;
- Κατάλαβα πως, όταν η κυβέρνηση κοιμάται, το κεφάλαιο πηδάει την εργατική τάξη, η κοινή γνώμη αδιαφορεί και το μέλλον της χώρας βυθίζεται στα σκατά.