Οι γυναίκες στην Ελλάδα άλλαξαν. Επιλέγουν πλέον τους ερωτικούς τους συντρόφους από τα σωματικά τους χαρίσματα και όχι από τα πνευματικά τους, δεν φοβούνται να μείνουν μόνες τους, δεν διστάζουν να δημιουργήσουν παράλληλες σχέσεις και δίνουν μεγάλο βάρος στην ερωτική τους ικανοποίηση.

Συμπεράσματα που εξάγονται από την έρευνα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου και του Ινστιτούτου Σεξουαλικής Υγείας της Γυναίκας που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Κρίσεις που παράλληλα δημιουργούν και πλήθος ερωτημάτων:

- Τείνουν προς εξαφάνιση οι άνδρες ή οι γυναίκες μέσω της οικονομικής τους ανεξαρτησίας έγιναν περισσότερο επιλεκτικές;

- Άλλαξε η νοοτροπία των Ελληνίδων ή μήπως πάντα ήταν έτσι, απλώς τώρα μπορούν και εξωτερικεύουν αυτά που πιστεύουν;

- Μήπως απλώς ξεπεράστηκαν τα ταμπού που χρόνια τώρα υπήρχαν στην ελληνική κοινωνία;

- Άλλαξαν οι ρόλοι, ώστε πλέον να διεκδικεί και η γυναίκα;

- Μήπως αυτό φοβίζει τους άντρες;

Απαντήσεις σε όλα αυτά δίνουν ο διευθυντής των δύο Ινστιτούτων που έκαναν την έρευνα, Κ. Κωνσταντινίδης (χειρουργός, ουρολόγος, ανδρολόγος), ο κλινικός ψυχολόγος-ψυχοθεραπευτής Δ. Μπούκουρας και η λέκτορας Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης Βασιλική Πετούση.

«Στο ερώτημα γιατί οι γυναίκες δεν έχουν ερωτικό σύντροφο σε ηλικίες σεξουαλικά παραγωγικές και ιδιαίτερα στην ηλικία 25-34, δεν μπορεί να δοθεί απόλυτα τεκμηριωμένη επιστημονικά απάντηση, γιατί η έρευνα αυτή ήταν αυστηρά ποσοτική και όχι ποιοτική, και είναι σίγουρο ότι αυτό το δεδομένο θα διερευνηθεί σε μία επόμενη έρευνα», επισημαίνει ο Κ. Κωνσταντινίδης και προσθέτει:

Παρά ταύτα, μία εκτίμηση φαινομενολογικού, κοινωνιολογικού και πολιτισμικού χαρακτήρα θα κατέληγε στα εξής συμπεράσματα:

1 Οι γυναίκες σήμερα είναι σαφώς πιο εκδηλωτικές και πιο επιθετικές στην εκδήλωση του ερωτισμού τους.

2 Οι γυναίκες σε αυτή τους τη δεκαετία έχουν πιθανόν ερωτικά πρότυπα που αντιστοιχούν σε άνδρες μεγαλύτερης ηλικιακής ομάδας που είναι όμως κατά τεκμήριο παντρεμένοι ή δεσμευμένοι.

3 Οι γυναίκες γενικότερα σε αυτή την ηλικία φαντασιώνουν το σεξ ως προέκταση μίας μόνιμης με μέλλον σχέσης, κάτι το οποίο δεν βρίσκουν εύκολα σε άνδρες αυτής της ηλικίας, οι οποίοι κυνηγούν την καριέρα περισσότερο από την αγαπητική ή ερωτική σχέση.

4 Είναι γνωστό ότι οι άνδρες περιοδικά μπορούν να παρουσιάζουν προβλήματα σεξουαλικής λειτουργίας που τα βιώνουν ενοχοποιητικά, με αποτέλεσμα να μην εκδηλώνουν την ερωτική τους διάθεση γιατί φοβούνται μια μορφή ερωτικής ανικανότητας.

5 Αρκετές έρευνες δείχνουν ότι οι άνδρες αυτής της ηλικίας βολεύονται στην ασφάλεια του ιντερνετικού σεξ και του αγορασμένου έρωτα.

Από την πλευρά του ο κλινικός ψυχολόγος-ψυχοθεραπευτής Δ. Μπούκουρας επισημαίνει: «Είναι γεγονός ότι από τότε που θεσμικά στην κοινωνία άλλαξε η θέση της γυναίκας, από τότε δηλαδή που η γυναίκα άρχισε σιγά-σιγά να ισχυροποιεί τη θέση της σε όλα τα επίπεδα, έμαθε ότι μπορεί να επιλέγει αυτό που θέλει και να το διεκδικεί και κυρίως έμαθε τον εαυτό της, γιατί πλέον μπορεί να είναι, αν θέλει, ομοφυλόφιλη, ετεροφυλόφιλη, ανοργασμική» και προσθέτει:

«Με βάση αυτές τις διαπιστώσεις, οι οποίες δείχνουν ότι η γυναίκα συνειδητοποίησε καλά το ρόλο της μέσα στη κοινωνία, οι άνδρες πήραν απέναντι στις γυναίκες τη θέση που τους αξίζει. Δηλαδή πλέον δεν μπορεί κανείς να επιβάλλεται απέναντι στη γυναίκα, δεν μπορεί κανείς να κοροϊδεύει τη γυναίκα».

Ο κ. Μπούκουρας τονίζει επίσης ότι «ο άντρας χρειάζεται να προσαρμοστεί και αυτός στους καινούργιους όρους του παιχνιδιού που αφορά τις σχέσεις του με το άλλο φύλο και να ανταποκρίνεται σε αυτό που πραγματικά είναι», ενώ αναφέρει πως:

«Κύριο χαρακτηριστικό στην ψυχολογία του άνδρα είναι ένα είδος ναρκισσισμού, το οποίο σχετίζεται με τα πρότυπα της ανδρικής αρρενωπότητας, δηλαδή ο άντρας που είναι γυμνασμένος, έχει μυς και ταυτόχρονα μπορεί να διαθέτει και μυαλό είναι ένα πρότυπο το οποίο κάθε άνδρας θέλει να το κατέχει. Αυτό το πρότυπο του άνδρα η έρευνα αποδεικνύει ότι είναι και επιλογή των γυναικών».

Οσο για την έλλειψη ερωτικού συντρόφου, ο κ. Μπούκουρας υποστηρίζει: «Ο ανδρικός πληθυσμός στην Ελλάδα δεν υπερτερεί των γυναικών. Αν όμως αναλογιστεί κανείς ότι μέσα σε αυτό τον πληθυσμό υπάρχει μια ομάδα η οποία είναι ομοφυλόφιλη, μια άλλη ομάδα που έχει προβλήματα στυτικών λειτουργιών και μια άλλη ομάδα που δεν είναι ώριμη ακόμα για να αντιμετωπίσει μια σχέση με απαιτήσεις, τότε η προσφορά των ανδρών μειώνεται απέναντι στις γυναίκες και σε συνδυασμό με την επιλεκτική δυνατότητα των γυναικών έχουμε το αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειψη ανδρών απέναντι στις γυναίκες».

Η Βασιλική Πετούση, λέκτορας Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, θεωρεί ότι, για να καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα γιατί οι γυναίκες σήμερα δεν βρίσκουν τον κατάλληλο ερωτικό σύντροφο και να κάνουμε περαιτέρω αξιολογήσεις, χρειάζεται να έχουμε κι άλλα δεδομένα που αφορούν την κοινωνική τάξη, το μορφωτικό επίπεδο, την ηλικία, την επαγγελματική δραστηριότητα, το πρότυπο του άνδρα που θεωρούν κατάλληλο για σύντροφο, τις προσωπικές τους ιστορίες.