Φταίει γι' αυτό η ατμόσφαιρα της Γης, την οποία διασχίζει το φως των αστεριών για να φτάσει στα μάτια μας. Στην ατμόσφαιρα σχηματίζονται πολλές δίνες, που λειτουργούν ως φακοί ή πρίσματα μετακινώντας το φως ενός αστέρα. Παρόλο που η απόσταση στην οποία μετακινούνται είναι ελάχιστη, επειδή γίνεται πολλές φορές μέσα σε ένα δευτερόλεπτο, στο ανθρώπινο μάτι φαίνεται σα να "αναβοσβήνει". Το φαινόμενο είναι εντονότερο σε μικρά σώματα, όπως τα άστρα, ενώ στους πλανήτες εκμηδενίζεται από το μέγεθός τους. Το φεγγάρι λαμπυρίζει μόνο όταν το παρατηρούμε μέσα από ένα καλό τηλεσκόπιο. Το φως των ουράνιων σωμάτων παραμένει σταθερό όταν παρακάμψουμε την ατμόσφαιρα της Γης. Αυτό γίνεται με το τηλεσκόπιο Χαμπλ, που ταξιδεύει στο Διάστημα και καταγράφει εικόνες αξεπέραστης καθαρότητας, καθώς το περίγραμμα των σωμάτων δεν διαστρεβλώνεται από τη γήινη ατμόσφαιρα. Στα αστεροσκοπεία, οι επιστήμονες προσπαθούν να αποφύγουν την παραμόρφωση του φωτός των αστέρων προσαρμόζοντας την οπτική των μεγάλων τηλεσκοπίων για να πετύχουν ευκρινέστερες εικόνες.