Η αγοραστική ή καταναλωτική μανία, ένα σύνδρομο που μελέτησαν πρώτοι οι Αμερικανοί κοινωνιολόγοι και ψυχολόγοι, προσβάλλει... σήμερα 1 στους 20 ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για μια ψυχολογική διαταραχή που σπρώχνει καθημερινά τους πάσχοντες σε άχρηστες αγορές, με σκοπό την άντληση ικανοποίησης.

Δεδομένου όμως ότι το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού, το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί μετά τις πρώτες άχρηστες αγορές δεν βάζουμε μυαλό, δεν αποδεχόμαστε ότι η λύση στο όποιο πρόβλημα μας απασχολεί δεν είναι η συσσώρευση αγαθών, αλλά αντίθετα συνεχίζουμε με περισσότερη μανία τις εξορμήσεις στα shopping centers;

«Γιατί προκαλείται εθισμός. Η λογική και το ένστικτο αυτοσυντήρησης δεν μπορούν να σταματήσουν το ναρκομανή, τον καπνιστή ή τον αλκοολικό από το να πάρουν τη δόση τους. Το ίδιο ισχύει και για το μανιώδη αγοραστή. Δεν μπορεί να ελέγξει την παρόρμησή του να αγοράσει οτιδήποτε του κάνει κλικ. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που τους μανιώδεις αγοραστές οι Αμερικανοί τους αποκαλούν shoppaholics, δηλαδή αλκοολικούς με τα ψώνια.

Ο shoppaholic έχει έντονη επιθυμία, ή και ανάγκη, να πάει στα μαγαζιά και να ψωνίσει. Δεν τον ενδιαφέρει τι θα είναι αυτό. Όταν βρεθεί μπροστά σε κάτι που του αρέσει ή νομίζει ότι του αρέσει, σκέψεις του τύπου αυτό δεν το χρειάζομαι ή έχω ένα σωρό τέτοια μπλουζάκια στην ντουλάπα μου δεν περνάνε από το μυαλό του. Το μόνο που θέλει είναι να προσφέρει όσο το δυνατόν περισσότερα δώρα στον εαυτό του, να τον κανακέψει, να τον ευχαριστήσει. Η επιθυμία του αυτή είναι τόσο ασυγκράτητη, που δεν ασχολείται ούτε με τις συνέπειες των άχρηστων αγορών του ούτε με το πόσο μικρή και στιγμιαία ήταν η ικανοποίηση που άντλησε από τα προηγούμενα παρόμοια εγχειρήματά του».