Η παχυσαρκία οφείλεται σε κληρονομικούς, περιβαλλοντικούς και ψυχολογικούς παράγοντες. Έχει διαπιστωθεί ότι υπάρχει γενετική προδιάθεση για παχυσαρκία. Σε μία οικογένεια, συχνά περισσότερα από ένα μέλη παρουσιάζουν τη νόσο. Η τάση για παχυσαρκία ενθαρρύνεται και από το περιβάλλον.

Στη δυτική κοινωνία η υπεραφθονία τροφών υψηλής θερμιδικής αξίας σε συνδυασμό με την έλλειψη άσκησης συνεισφέρουν σημαντικά στην εξάπλωση της ασθένειας. Επίδραση στη διαμόρφωση των σύγχρονων διατροφικών συνηθειών είχε και η αλλαγή του ρόλου των γυναικών, με περισσότερες γυναίκες να εργάζονται και εκτός σπιτιού.

Τέλος, οι ακατάστατοι χρόνοι γευμάτων και το αυξημένο άγχος συμβάλλουν στην εμφάνιση της νόσου. Σημαντικό ρόλο παίζει και η προδιάθεση του ανθρώπου να αναπτύξει μια σχέση εξάρτησης από το φαγητό, που μπορεί να καταλήξει σε υπερφαγία. Οι άνθρωποι δεν τρώνε μόνο και μόνο για να χορτάσουν.

Το γεύμα αποτελεί το μέσο για την κάλυψη ψυχολογικών αναγκών, όπως η ευχαρίστηση, η ξεκούραση και η ηρεμία. Γίνεται η αφορμή να κάνουμε ένα «διάλειμμα» από τις υποχρεώσεις, το άγχος και την εσωτερική ένταση. Το φαγητό είναι από τις εξαρτήσεις που δεν μπορούμε να «κόψουμε». Πρέπει να μάθουμε να το ελέγχουμε και αυτό είναι δυσκολότερο από την αποχή.