Όταν η φύση ερωτεύεται, το κάνει χωρίς προκαταλήψεις. Τα μέλη του ζωικού βασιλείου δεν έχουν κανένα ...ταμπού σχετικά με τον τρόπο που ζευγαρώνουν.Η σεξουαλική τους ζωή χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη φαντασία και ευρηματικότητα μέχρις… ασυδοσίας. Εξασκούν το «σπορ» με τέτοια ποικιλία και ελευθεριότητα που ξεπερνά κάθε ανθρώπινη φαντασία. Όσο για τους μύθους με τις μελισσούλες και τα πουλάκια που ζευγαρώνουν ανέμελα, τους ερωτευμένους πιγκουΐνους και τα μονογαμικά δελφίνια, οι σύγχρονες ζωολογικές μελέτες καταρρίπτουν και τα τελευταία εναπομείναντα κλισέ.

«Όλα αυτά τα χαριτωμένα ζωάκια, που φανταζόμαστε να παίζουν σε ταινία του Ντίσνεϊ είναι στην πραγματικότητα πρωταγωνιστές σε σκληρό πορνό, αυστηρά ακατάλληλο για ανηλίκους.» Η παρατήρηση αυτή ανήκει στον συγγραφέα και δημοσιογράφο Φρεντερίκ Λεβινό, από το πρόσφατο βιβλίο του «Passions Animales».

Για τα ζώα δεν υπάρχουν απαγορεύσεις και προκαταλήψεις, τίποτα δεν τα τρομάζει στην αποστολή τους να εξασφαλίσουν τη διαδοχή του γενετικού τους υλικού. Για παράδειγμα, η θηλυκή μπονέλια, ένα είδος θαλάσσιου σκουληκιού, φιλοξενεί μόνιμα στη μήτρα της ένα πλήθος αρσενικών, που είναι πολύ μικρότερα της σε μέγεθος. Το αρσενικό λιοντάρι σκοτώνει τα παιδιά της νέας του κατάκτησης για να την κάνει δική του πιο σύντομα.

Το καλοκάγαθο δελφίνι επιδίδεται σε ομαδικούς βιασμούς. Το καγκουρό είναι γνωστός επιδειξίας. Ενώ στα περισσότερα είδη πουλιών η «μοιχεία» οργιάζει. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, η στρατηγική των αρσενικών ζώων διαφέρει ριζικά από αυτήν των θηλυκών στο εξής: τα αρσενικά έχουν σε γενικές γραμμές απεριόριστο απόθεμα σπερματοζωαρίων, τα οποία έχουν την τάση να εναποθέτουν σε οποιοδήποτε θηλυκό, είτε συμφωνεί είτε όχι.

Αντίθετα, τα θηλυκά οφείλουν να περιφρουρούν τις επαφές τους και να είναι πιο φειδωλά στις συνευρέσεις τους, καθώς η παραγωγή των ωαρίων τους είναι περιορισμένη. Γι’ αυτό και το κύριο καθήκον τους είναι να»μπλοκάρουν» την είσοδο κατεστραμμένων ή ακατάλληλων γονιδίων στο δικό τους γεννητικό σύστημα.

Συχνά, τα θηλυκά ζώα, ως μέλλουσες μητέρες, προκαλούν τους επίδοξους εραστές τους σε αγώνες φυσικής δύναμης και αντιπαράθεσης. Αυτός που θα κερδίσει τα άλλα αρσενικά κερδίζει το έπαθλο της γονιμοποίησης του θηλυκού. Παράδειγμα, η κατσίκα, το ελάφι, το λιοντάρι επιστρατεύουν διάφορους πολύπλοκους μηχανισμούς ανάδειξης του «ισχυρότερου» στον ερωτικό στίβο.

Η εξιστόρηση του ζευγαρώματος των ελεφάντων δεν θυμίζει με τίποτα ζωγραφιά σε παιδικό βιβλίο. Η ελεφαντίνα ουρεί πάνω της και ο ελέφαντας μυρίζει τα ούρα της, που αποδεικνύουν αν βρίσκεται και εκείνη σε περίοδο αναπαραγωγής. Πρόκειται για μια πρακτική διαδεδομένη ανάμεσα στα θηλαστικά. Η καθαυτή πράξη, δεν διαρκεί παραπάνω από μερικά δευτερόλεπτα. Το πιο δύσκολο είναι να μην ποδοπατήσει ο ένας ελέφαντας τον άλλο, κάτι που προσέχει πάρα πολύ ο τεράστιος αρσενικός. Άλλα είδη, ωστόσο λιγότερο επιθετικά, προτιμούν να συναγωνίζονται στο αισθηματικό πεδίο, πραγματοποιώντας άτυπους διαγωνισμούς ομορφιάς.

Το παγώνι, επιδεικνύει τα πανέμορφα χρώματα της ουράς του.Η μαύρη πέρδικα της Ουαλίας επιδίδεται σε ακόμα πιο πολύπλοκους θεατρινισμούς για να ζευγαρώσει. Τα αρσενικά, για να εντυπωσιάσουν τις θηλυκές πέρδικες, μαζεύονται κατά εκατοντάδες και επιδίδονται σε ένα τελετουργικό σόου ομορφιάς, γνωστό ως «λεκ» ή «λέκινγκ». Χωρίζονται ανά δυάδες, τεντώνουν το σχετικά μικρό τους κεφάλι και υψώνουν τις ουρές τους σε όλο τους το μεγαλείο, σχηματίζοντας ένα μεγαλοπρεπές σκήπτρο, για να μπορέσει να φανεί ποιος είναι ο πιο πριγκιπικός.

Ακόμα και στα ζεύγη των πτηνών, που μας αρέσει να θεωρούμε «ερωτευμένα» και αχώριστα υπάρχει απιστία. Οι θηλυκές επιλέγουν τους εραστές τους για να μη βρεθούν στο γενετήσιο έλεος των αρσενικών. Το πτηνό με το μεγαλύτερο ποσοστό «εξωσυζυγικών» συνευρέσεων είναι ο εξωτικός τρυποφράκτης, ένα πανέμορφο είδος παραδείσιου πουλιού που ζει κυρίως στην Αυστραλία, του οποίου όπως απέδειξαν έρευνες ζωολόγων μέχρι και ένα 65% των απογόνων έχει πατέρα εκτός της φωλιάς.
Καταρρίπτεται όμως και ο μύθος για τους «ερωτευμένους πιγκουΐνους».

Σύμφωνα πάντα με τον συγγραφέα του «Passions Animales», ιδιαίτερα υποχρεωτικός και καθόλου ζηλιάρης είναι ο αρσενικός πιγκουΐνος της Ανταρκτικής , ο οποίος, όταν η φωλιά δεν έχει αρκετά βοτσαλάκια, αφήνει το θηλυκό έτερον ήμισυ να ξεστρατίσει για να βρει κάποιον εργένη πιγκουΐνο με δική του φωλιά. Το θηλυκό ζευγαρώνει με τον μοναχικό πιγκουΐνο, με… αντάλλαγμα ένα τουλάχιστον βοτσαλάκι και επιστρέφει στη συζυγική φωλιά φέρνοντας ένα δωράκι! Κανένας δεν βγαίνει ζημιωμένος από αυτά τα… ξενοπερπατήματα, αφού και το ζευγάρι κτίζει το σπίτι του πιο γρήγορα και ο μοναχικός πιγκουΐνος έχει μια πιθανότητα να αφήσει κάποιο απόγονο.

Ούτε τα έντομα ούτε τα τροπικά ψαράκια έχουν διαβάσει το «Κάμα Σούτρα».

Από τις περιπτύξεις και τα ερωτικά τους κόλπα φαίνεται πως γνωρίζουν καλά την τέχνη του σεξ. Από ένστικτο.
Ωστόσο, τα περιστατικά ζηλοτυπίας δεν λείπουν ούτε από το ζωικό βασίλειο.

Ένα είδος αρσενικής λιβελούλας , που προτού ζευγαρώσει, καθαρίζει καλά την επίμαχη περιοχή του θηλυκού από τα απομεινάρια προηγούμενων συνευρέσεων, χρησιμοποιώντας το πέος του σαν… ελβετικό σουγιά. Το θηλυκό, όμως, ξέρει να προλαμβάνει τέτοιου είδους τεχνάσματα, αποθηκεύοντας το σπέρμα των προηγούμενων εραστών του σε μια εσωτερική «σπερματοθήκη».
Ο κόσμος των ζώων ακόμα και των πιο μικροσκοπικών, είναι από μόνος του ένα σεξουαλικό λεξικό με απίστευτη ποικιλία.

Υπάρχουν είδη κουνουπιών τα οποία κλωνοποιούνται και αναπαράγονται χωρίς τη συμμετοχή του αρσενικού, όμως, το είδος «άγαμος» με τα λευκά φτερά χρειάζεται τουλάχιστον δύο ή τρεις «συζύγους» για να μπορέσει να υπερασπιστεί τη μεγάλη περιοχή που χρειάζεται για να τραφεί.

Το θηλυκό ανακόντα, το τεράστιο φίδι που φτάνει σε μήκος τα 10 μέτρα, μπορεί να συνευρεθεί ταυτόχρονα με αρκετά μικρότερα αρσενικά, που φτάνουν το πολύ τα 2 μέτρα, σε ένα γιγαντιαίο όργιο στα νερά της λίμνης. Όταν αυτή η ακόρεστη Μεσαλίνα εξαντληθεί από τις περιπτύξεις, στέλνει όλους τους εραστές της από κει που ήρθαν, εκτός από έναν, τον οποίο… καταβροχθίζει!, προετοιμάζοντας τον εαυτό της για μια μακροχρόνια νηστεία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της.

Το γκόσπελ του «Κτηνώδους έρωτα», γραμμένο από το δημοσιογράφο του «Le Point» με τη βοήθεια και τη συμμετοχή επιστημόνων ζωολογίας περιλαμβάνει ένα πλήθος από παραδοξότητες και ακραία «ζωικά» φαινόμενα, που συχνά αγγίζουν τα όρια του απωθητικού.

Από τους ερμαφρόδιτους γυμνοσάλιαγκες, που συνουσιάζονται ανταλλάσσοντας υγρά, ως τους τεμπέληδες κοριούς, που παραλείποντας τα «προκαταρκτικά», εισάγουν το γεννητικό τους όργανο, σε μέγεθος καρφίτσας, σε οποιοδήποτε σημείο στο σώμα του θηλυκού… Η αναπαραγωγή ούτως ή άλλως επιτυγχάνεται.

Το γκέι βασίλειο των ζώων

Ποιος σας είπε ότι στο βασίλειο των ζώων δεν υπάρχουν γκέι? Τα τελευταία χρόνια η επιστήμη της ζωολογίας έχει αρχίσει να ασχολείται αρκετά εκτεταμένα με το φαινόμενο της ομοφυλοφιλίας στα ζώα. Μια από τις πιο «στρατευμένες» μελέτες για το θέμα του ομοφυλοφιλικού σεξ στο ζωικό βασίλειο είναι η πολυσέλιδη έρευνα της βιολόγου Τζόαν Ραφγκαρντεν, που η ίδια είναι χειρουργημένη τρανσέξουαλ, πρώην άντρας.

Η ίδια καταγράφει πάνω από 300 είδη – θηλαστικά, ψάρια, σαύρες, έντομα- που έχουν ομοφυλοφιλικές σχέσεις, ενώ σε άλλα βιβλία έχουν καταγραφεί πάνω από 450 είδη : τράγοι, καμηλοπαρδάλεις, δελφίνια, φάλαινες για να μην αναφερθούμε στην ευρύτατα διαδεδομένη λεσβιακή σχέση ανάμεσα στους θηλυκούς μακάκους και την πανσεξουαλικότητα των μπονόμπο, είδος πυγμαίου χιμπατζή, γνωστού και ως του πιο «ερωτικού» ζώου ανάμεσα στα πρωτεύοντα θηλαστικά.