Enter Portal

Μεσογειακός χορός γονιμότητας με ρίζες που χάνονται βαθιά στο χρόνο. ΄Ύμνος στη δύναμη και τη σαγήνη της αρχέγονης Θεάς Μητέρας. Απελευθερώνοντας μυϊκές αλλά και εσωτερικές ακαμψίες και εντάσεις, προτείνει τρόπους δυναμικής έκφρασης της θηλυκής ενέργειας μέσα από τη χαρά του ρυθμού.

· βελτιώνει το μυϊκό τόνο και το συντονισμό,
· μαθαίνει τη γυναίκα κάθε ηλικίας να κινείται αρμονικά,
με κομψότητα και χάρη, σε κάθε στιγμή της ζωής της,
· χαρίζει αυτοπεποίθηση
· καταπολεμά τη μελαγχολία

Επειδή αυτός ο χορός βασίζεται στις φυσικές κινήσεις του γυναικείου σώματος, είναι πολύ ασφαλής και μπορεί να καταπιαστεί κανείς μ’ αυτόν σε κάθε ηλικία, ούτε παίζει ιδιαίτερο ρόλο η σωματική διάπλαση. Είναι ένας από τους ελάχιστους χορούς για τον οποίο δεν είναι απαραίτητο να είσαι νέα ή λεπτή, και μάλιστα σύμφωνα με μερικούς, είναι επιθυμητό να διαθέτει κανείς πλούσιες καμπύλες, οι οποίες τονίζουν περισσότερο τις κινήσεις.

Στη σημερινή του μορφή είναι κυρίως διαδεδομένος στον αραβικό χώρο, καθώς και στην Τουρκία, Ελλάδα, Βαλκάνια, Περσία και σε ορισμένες περιοχές της Ινδίας.

Παρότι φαινομενικά ο χορός της κοιλιάς είναι αρκετά ελεύθερος, στην πραγματικότητα διέπεται από αυστηρούς κανόνες, και είναι εκτελεστικά ιδιαίτερα δύσκολος.

Υπάρχουν πολλά είδη χορού της κοιλιάς, ανάλογα με τη μουσική, την προέλευση και το επιθυμητό αισθητικό αποτέλεσμα.
Η διαφορά του αιγυπτιακού ανατολίτικου από τον τούρκικο είναι αφ' ενός οι μικρότερες κινήσεις, και μικρότερα βήματα, και η μεγαλύτερη δουλειά που γίνεται στους γοφούς και όχι τόσο στα χέρια και τα πέπλα.

Αλλά το σημαντικότερο είναι πως δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στη συμφωνία με το ρυθμικό μέρος του τραγουδιού, ώστε το κορμί της χορεύτριας (ή του χορευτή, γιατί στη Μέση Ανατολή όπως και στην Ελλάδα βλέπει κανείς συχνά να τον εκτελούν και άνδρες) να ακολουθεί και να συνομιλεί με τα κρουστά. Αυτό του δίνει μια δυναμική, χροιά, γεμάτη ζωντάνια και ενεργητικότητα.

Λίβανος
Η χάρη και η θηλυκότητα σε όλο της το μεγαλείο. Η μελωδία ανταμώνει την κίνηση και το θέαμα είναι εκπληκτικό και ρέει. Παραδοσιακοί ρυθμοί και μορφές χορού δίνουν την διαφορετικότητα όπως το Debke. Το λιβανέζικο στυλ μοιάζει πολύ με το αιγυπτιακό, αλλά είναι περισσότερο δυναμικό και οι χορεύτριες κινούνται περισσότερο στον χώρο.
Σαουδική Αραβία, Κουβέιτ, Υεμένη (Περσικός Κόλπος)

Khaleegi είναι είδος χορού από τον ευρύτερο χώρο του Περσικού Κόλπου. Μια μακριά χρυσοποίκιλτη "ρόμπα" είναι το κοστούμι. Μικρά βήματα, μικρές κινήσεις των χεριών, στο πλάι και μπροστά στο στήθος, αλλά βασικά η κίνηση των μαλλιών είναι αυτή που δημιουργεί την μαγική εικόνα. Το Bandari είναι αρκετά κοντά με το Khaleegi, αλλά πιο συντηρητικό στο ντύσιμο. Οι γυναίκες φοράνε φερετζέ με φιλτραρισμένο ύφασμα μπροστά. Ο χορός είναι ενεργητικός και δυνατός.
Ιράν (Περσία)

Μπορεί να είναι ενεργητικός χορός όπως και πιο λυρικός και όμορφος. Τα μάτια είναι πολύ σημαντικά, οι γοφοί χρησιμοποιούνται πολύ λιγότερο από ότι τα χέρια και ο κορμός. Στροφές χρησιμοποιούνται αρκετά όπως και χορός στο πάτωμα.

Μαρόκο
Φολκλορικό είδος χορού με κινήσεις που αναπαριστούν καθημερινές δραστηριότητες, όπως τίναγμα χαλιών, φυτεύοντας σπόρους και χαϊδεύοντας τον ήλιο. Πολλά βήματα των Αιγυπτιακών χορών χρησιμοποιούνται από τους μαροκινούς. Το Schikhatt αρχικά χορευόταν σαν χορός πριν τον γάμο. Η Guedra είναι trance πνευματικός χορός που εκτελείται από γυναίκα καθισμένη στα γόνατά της. Χρησιμοποιεί συγκεκριμένες κινήσεις με τα χέρια για να δώσει ευχές. Ξεκινάει να χορεύει όρθια, πέφτει στα γόνατα και μπορεί να συνεχιστεί για ώρες.

Αλγερία
Περιλαμβάνει κινήσεις που συναντάμε και στους Αιγυπτιακούς χορούς όπως shimmies, κύκλους γοφών και πτώσεις γοφών. Υπάρχει ισχυρή επιρροή από τους Ανδαλουσιάνικους χορούς (Φλαμένκο) οι οποίες φαίνονται στις κινήσεις των χεριών περισσότερο. Ο Αmel Tafsout είναι ένας αλγερινός χορευτής ο οποίος ειδικεύεται στο Maghreb χορό.

Τυνησία
Έχει την τάση να είναι πιο φολκλορικός με κινήσεις που δεν συναντούνται σε άλλες χώρες συχνά. Οι χορεύτριες μιμούνται κινήσεις της καθημερινότητας, φυτεύοντας, μαγειρεύοντας κ.λπ. Στροφές του γοφού μπροστά και πίσω είναι συχνές. Ο ρυθμός είναι συχνά δύσκολος για χορευτές που έχουν συνηθίσει στους αιγυπτιακούς ή τούρκικους ρυθμούς. Αξίζει όμως την προσπάθεια "αν" βρούμε κάποιον που πραγματικά το ξέρει να το μάθουμε. Πιθανότατα στην ίδια την Τυνησία.

Ελλάδα
Το γνωστό σε όλους μας "τσιφτετέλι", απομεινάρι της 400ετούς κατοχής του Ελληνικού χώρου από τους Τούρκους, επανεισάχθηκε μαζί με τα γνωστά και ως "Σμυρνέικα Τραγούδια" μετά την καταστροφή της Σμύρνης. Ελεύθερη μορφή κίνησης σύμφωνα με τον ρυθμό, χωρίς συγκεκριμένους κανόνες. Το τσιφτετέλι θα μπορούσε να θεωρηθεί η ελαφρά μορφή του χορού της κοιλιάς.