|
Το σ'αγαπώ θε να σου πω
με 500 λέξεις
μα δε μπορώ να σου το πω
γιατί μ'έχεις μαγέψει
Μάνος |
|
|
Έξω βρέχει
κι εγώ στο entercity στέλνω
μια μαντινάδα κρητικιά
κι ύστερα ξαναβγαίνω
Έλενα |
|
|
Η μάνα μου μ’ανάθρεψε
χωρίς να με πληγώσει
εσύ όμως με σκότωσες
που σου είχα αγάπη τόση.
Ρούλα |
|
|
Για’σένα ονειρεύτηκα
κάτι που δεν τελειώνει
αγάπη υπερβολική
που όλο μεγαλώνει
Ειρήνη |
|
|
Στο χωρισμό μας γέλασα
αντί να κλάψω φως μου,
να μην φανεί πως έχασα
το νόημα του κόσμου
Ειρήνη |
|
|
Σε γνωρίσω και πίστεψα
πως θα κρατούσες λίγο
μα η αγάπη σου με σκλάβωσε
και πες μου πως να φύγω
Ειρήνη |
|
|
Δεν σ’απαρνούμε εκτός αν δεις
τη μάνα μου να σπαράζει
και να κρατεί το φέρετρο
σήκω να μου φωνάζει.
Ρένα Porche |
|
|
το 4χ4
δεν είναι απλα μια πράξη
η βργά και η ζωοκλοπή
το κάνουνε αμάξι
Ειρήνη |
|
|
Όταν βλέπω τα ματάκια σου
μου έρχεται να σε φιλήσω
μα όταν μου φωνάζεις
μού’ρχετε να σε πνίξω
Στέλλα στην Μαμά |
|
|
Αϊ Βασίλη μια ευχή
για φέτος θα ζητήσω
αυτό που λένε έρωτα
οφέτος να γνωρίσω
Μάστορας |
|
|
Χριστούγεννα, πρωτοχρονιά,
φτάνουν γιορτές μου λένε
μα λυπείς και τα μάτια μου
μέσα στο δάκρυ πλένε.
Μάστορας |
|
|
Χρόνε που φεύγεις και περνάς
πάρε καημούς και πόνο
μα άσε μου τα βάσανα
μ’ αυτά να ζήσω μόνο
Μάστορας |
|
|
Μου λείπεις και δε φτάνει αυτό
έχω και τον καθένα
κάθε φορά που ξεχαστώ
να με ρωτά για 'σένα.
Άρης Καρπουζάκης |
|
|
Να κάνεις τέσσερις ευχές
κάθε που ξημερώνει
τις δυο για 'μας και τσ' αλλες δυο
γι' αυτούς που ζούνε μόνοι
Άρης Καρπουζάκης |
|
|
Ποτέ οι τούρκοι δεν μπορούν
μέσα στη Κω να μπούνε
γιατί φαντάροι Κρητικοί
μέσα υπηρετούνε
Ζιγραρδέλι |
|
|
Έφυγες δίχως να πεις
του χωρισμού το γεια σου
εγώ για σένα θα πονώ
κι εσύ για μένα ξάσου.
Φραουλίτσα |
|
|
Πολλές φορές κοιτώ τον ουρανό
και βλέπω τα αστέρια
μα ξάφνου στο δόμο περπατώ
και αναζητώ εσένα
Διαμαντής Καλογερίνης |
|
|
Σαν τα μάτια σου κοιτώ
και βλέπω μια ελπίδα
πως τούτη την βραδιά
θα αγγέξω τη δική σου χείρα
Διαμαντής Καλογερίνης |
|
|
Μα δεν υπάρχει άλλη χαρά
στον κόσμο πιο μεγάλη
παρά εκείνη π’αγαπάς
να έχεις στην αγκάλη. |
|
|
Όλα στον κόσμο σάζουνε
μα ένα 'ναι που δεν σάζει,
να 'χεις τρεμούλα του σεβντά
και δίπλα σου να λιάζει.
Τσαφαντάκης |
|
|
Μάτια μου μήν δακρύζετε
μην βρέχετε την κόλλα
θέλω να γράφω καθαρά
τα βάσανα μου όλα
Έρη |
|
|
Τάξε μου ψεύτικες χαρές
να με παρηγορήσεις
και ας μη μπορέσεις ότι πεις
να πραγματοποιήσεις
Κατερίνα |
|
|
Το σ’αγαπώ μου φαίνεται
λίγο και δε μου φτάνει
ότι για’σένα αισθάνομαι
μια λέξη δεν το βάνει.
Μαρκέλλα |
|
|
Στην άκρη άκρη των ματιών
τα δάκρυα σταματούνε,
θένε κ κείνα να σε δουν
προτού στη γη χαθούνε.
Ρούλα |
|
|
Εσύ που με δασκάλεψες
ήντα θα πει αγάπη
του χωρισμού σου μάθε με
να ζω τον εφιάλτη.
Χριστίνα |
|
|
Την ώρα που χωρίσαμε
τον ουρανό κοιτούσα
για να μη δει τα μάτια μου
πόσο τον αγαπούσα!!
Χριστίνα |
|
|
Σ’άλλο εγώ, σ’άλλη εσύ
μα η σκέψη κάθε δείλι,
παλεύει για δε δέχεται
πως μείναμε δυο φίλοι…
Ελένη |
|
|
Σ’άλλο εγώ, σ’άλλη εσύ
μα η σκέψη κάθε δείλι,
παλεύει για δε δέχεται
πως μείναμε δυο φίλοι…
Ελένη |
|
|
Απ’τη ζω’η μου αφαίρεσες
και λογική και τάξη.
Γιατί έχεις μάτια όνειρο
και χείλη από μετάξι!
Jucador |
|
|
Απόψε έχει ξαστεριά
τ’αστέρια λαμπιρίζουν,
τα δυο γλυκά ματάκια σου
μωρό μου, μου θυμίζουν.
Στέλλα81 |
|
|
Τέσσερα ζαντολάστιχα
έχω κατεστραμμένα
από τα σπινιαρίσματα
που έκανα για σένα
Αντρέας Π |
|
|
Έπλυνα και διαρμίστηκα
του νου μου το λημέρι
γιατί έφυγε η σκέψη μου
και πήγε να τη φέρει.
Αντρέας Π. |
|
|
Άφησα γένια και μαλλιά
φόρεσα μαύρα ρούχα
γιατί έχασα τον έρωτα
που αδυναμία του χα
Αντρέας Π. |
|
|
Στης θάλασσας το αλμυρό νερό
θα μπω να κολυμπήσω
τα δυο γλυκά ματάκια σου
να’ρθω να συναντήσω
Στέλλα |
|
|
Όντες θα μπει στην εκκλησιά
φέρει μεγάλη ευθύνη,
γιατί ο παπάς την λειτουργιά
στην μέση την αφήνει!
Αντρέας |
|
|
Δυο πουλάκια ρώτησα
πως πάνε στην Αυλώνα,
το ένα μου είπε αναβολή
το άλλο αυτοκτόνα!
Αντρέας |
|
|
Με το κοντό καλάσνικοφ
περνώ την γειτονιά σου,
επειδή το παίζει εγωιστής
έτσε άνδρας ο μπαμπάς σου.
Φιδάκιας |
|
|
Καμιά φορά λίγη χαρά
στο ένα χέρι πιάνω
και όταν τη δίνω τ' αλλουνού
στην αλλαγή τη χάνω.
Βάσω |
|
|
Των λουλουδιών το άρωμα
δεν θα ξαναμυρίσω,
αφού μπλιο τα ματάκια σου
δεν θα ξαν' αντικρύσω.
Γιάννης |
|
|
Χαρούμενα γενέθλια
ο δυστυχής δεν κάνει,
γιατί του σβήνουν τα κεριά
οι στεναγμοί που βγάνει.
Κάλι |
|
ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ 
